Ko'chada ketayapsiz, qo'lida mikrafon ushlagan muxbir qarshingizdan chiqdi-yu, sizni savolga tutdi. Siz nima qilasiz? Javob berishni istamay kameraga yuz burib ketasiz. "Uyimda televizorim bor, uydagilarim ustimdan kulishini istamayman"-deb hijolat bo'lib muxbirdan uzr so'raysiz. Intervyu bermayman deya qo'lingizni "x" qilib o'tib ketasiz.
Ijtimoiy so'rovnomada qatnashishni nimasi yomon?
Berilgan savolga o'z munosabatingizni bildirishdan nega uyalasiz? Yoki sizda hech qanday fikr yo'qmi?
Bugun shu savollarni vox-pop tasvirga olayotganimizda, intervyu berishdan qochgan har bir kishiga bergim keldi. Jurnalist xalq ichida bo'lishi kerak, ularni fikrlarini, qarashlarini o'rganishi, ular bilan hamsuxbat bo'lgandagina tayyorlagan matreali xalqchil bo'ladi- deb uqtirgan ustozlarimiz, insonlar mikrafondan yoki ularga qaratilgan kameradan qo'rqishlari haqida aytishmagandi. Kasbning mashaqatlarini totib ko'rish jarayonini shu haqiqatga amin bo'ldimki, ekran qarshisida o'tirib kimningdir ishini tahlil yoki tanqid qilish juda oson, lekin uni tayyorlash juda qiyin. Odamlar bilan mulaqot qilishda har bir muxbirda muloyimlik, ochiq chehra va shu bilan birga biroz ayyorlik ham zarur ekan. Suxbatdoshni intervyu berishga "majburlash" yo'llarini ham o'rganib chiqishi juda lozim deb o'ylab qoldim. Buni qanday uddalash mumkin?
Avvaliga men tanlagan savol: "Milliy o'yinlarimizdan qaysilarini bilasiz, bugungi kun bolalari ularni o'ynashyaptimi?"- deb bergan so'rovim qiyinmikan deya o'yladim. Nega qiyin savol bo'lsin, o'zini shu millatni farzandiman deb yurgan har bir inson bu savolga albatta javob bera oladi, axir bolaligimiz beshtosh-u, bekinmachoq, arqon tortish-u varrak uchirish bilan o'tgan bo'lsa, har kim bolaligini eslab bu savolga javob bersa kerak degan fikrda edim. So'rovnomada faol qatnashganlar ham bo'ldi, savolga tutilganlarning 30%igina o'z fikrlarini biz bilan bo'lishdi. Xo'sh bundan nima xulosaga kelish mumkin? Aholida ijtimoiy faollik sust degan xulosami? Ha, haqiqatdan ham faollik sust. O'z munosabatimizni bildirishdan cho'chimaylik! Har holda fikr bildirmasdan ekranga qo'l siltab ketgandan, pozitivmi, negativmi o'z so'zini aytishga nima yetsin.
Ijtimoiy so'rovnomada qatnashishni nimasi yomon?
Berilgan savolga o'z munosabatingizni bildirishdan nega uyalasiz? Yoki sizda hech qanday fikr yo'qmi?
Bugun shu savollarni vox-pop tasvirga olayotganimizda, intervyu berishdan qochgan har bir kishiga bergim keldi. Jurnalist xalq ichida bo'lishi kerak, ularni fikrlarini, qarashlarini o'rganishi, ular bilan hamsuxbat bo'lgandagina tayyorlagan matreali xalqchil bo'ladi- deb uqtirgan ustozlarimiz, insonlar mikrafondan yoki ularga qaratilgan kameradan qo'rqishlari haqida aytishmagandi. Kasbning mashaqatlarini totib ko'rish jarayonini shu haqiqatga amin bo'ldimki, ekran qarshisida o'tirib kimningdir ishini tahlil yoki tanqid qilish juda oson, lekin uni tayyorlash juda qiyin. Odamlar bilan mulaqot qilishda har bir muxbirda muloyimlik, ochiq chehra va shu bilan birga biroz ayyorlik ham zarur ekan. Suxbatdoshni intervyu berishga "majburlash" yo'llarini ham o'rganib chiqishi juda lozim deb o'ylab qoldim. Buni qanday uddalash mumkin?
Avvaliga men tanlagan savol: "Milliy o'yinlarimizdan qaysilarini bilasiz, bugungi kun bolalari ularni o'ynashyaptimi?"- deb bergan so'rovim qiyinmikan deya o'yladim. Nega qiyin savol bo'lsin, o'zini shu millatni farzandiman deb yurgan har bir inson bu savolga albatta javob bera oladi, axir bolaligimiz beshtosh-u, bekinmachoq, arqon tortish-u varrak uchirish bilan o'tgan bo'lsa, har kim bolaligini eslab bu savolga javob bersa kerak degan fikrda edim. So'rovnomada faol qatnashganlar ham bo'ldi, savolga tutilganlarning 30%igina o'z fikrlarini biz bilan bo'lishdi. Xo'sh bundan nima xulosaga kelish mumkin? Aholida ijtimoiy faollik sust degan xulosami? Ha, haqiqatdan ham faollik sust. O'z munosabatimizni bildirishdan cho'chimaylik! Har holda fikr bildirmasdan ekranga qo'l siltab ketgandan, pozitivmi, negativmi o'z so'zini aytishga nima yetsin.
Комментариев нет:
Отправить комментарий