Do'st qanday bo'ladi?

Kim do‘stim-u kim dushman,

Bilolmay faromushman,

Qanoti singan qushman,

YOLG‘IZMAN!

   Qiz bola bilan o‘g‘il bola do‘st bo‘la oladimi? Javoblar har xil. Oldinlari yigit va qiz do‘st bo‘la oladi deb o‘ylardi. Yigitlardan do‘stlarim ham ko‘p deb, lekin yigitlarning qizlarga do‘stligi, yolg‘iz daraxtga ko‘lankasining do‘stligichalik ekan. Do‘stlarimga ishonmay qo‘ydim. Do‘st bu- har doim seni himoya qiladigan, yaxshi kuningda ham, yomon kuningda ham senga dalda bo‘la oladigan. Qo‘lingni uzatganingda qaytarmaydigan, har qanday holatda ham seni tushunadigan inson emasmi? Do‘stlarim uchun shunday do‘st bo‘lishga harakat qilganman.

   Ikki kundirki, kayfiyatim ob-havosini qora bulutlar egallab olgandek. Do‘st deb o’ylaganlarimning ustimdan kulishi, yaxshi muomala qilib hurmat qilganlarim harakterimni yengilligiga nisbat qilib nasihat qilishganidan xafa bo‘lib ketdim. Hech kim ko‘rmaydigan joy topib, yig‘lab olgim kelyapdi. Ikki inson o‘rtasidagi do‘stlik samimiy hazillar, iliq munosabatda deb o‘ylagan ekanman. Yigitlar qizlarning do‘stona munosabatini yengillikka yo‘yishar, kulib qaragan ko’zi qizdan nuqson izlashga oshiqar ekan. Atrofdagilarni hurmatiga erishish uchun qiz bola biroz qo‘pol, odam yovvoyi, manmanroq bo‘lishi lozim. Qizlar hamma bilan ochiq yuz, tabassum bilan gaplashishi, odam ajratmay hamma bilan bir xil muomalada bo‘lishi uni obro‘sini tushurishini bildim. Rahmatli buvimlarni “Tiling bilan diling bir bo‘lsa, do‘sting ko‘p bo‘ladi.”-degan gaplari har doim ham yaxshi do‘st topishga yordam bermasligini isbotladi. Dilimizdagi tilga chiqsa, qadri qolmas ekan! Tilimiz tiyilib, o‘ylaganlarimiz ichimizda qolsin!